Winston Gerschtanowitz op de gevoelige plaat

Voor de online serie ‘Op de gevoelige plaat’ gaat William Rutten in zijn fotostudio in gesprek met BN’ers. Samen gaan ze door hun carrière aan de hand van zijn archief. Deze week is het de beurt aan Winston Gerschtanowitz.

William Rutten maakte de afgelopen jaren duizenden foto’s van hem. Winston wandelde voor het eerst bij William binnen toen hij negentien was en dat is inmiddels al 25 jaar geleden! Maar William meldt Winston wel dat hij vindt dat de presentator ‘goed is opgedroogd’. Winston moet daar enorm om lachen. Zo zegt hij over die beginjaren versus nu: “In die tijd kreeg ik postzakken vol fanmail. Ik maak nu om de week mijn brievenbusje open, maar dan ligt er niets meer, hoor!”

Winston begon op zijn negentiende als soapie in ‘Goudkust’, maar een ambitieuze acteur was hij destijds nog niet. “Ik was helemaal geen acteur zelfs, ik werd er toe gebombardeerd”, vertelt Winston. “Ik wilde toen gewoon dit vak maken. Ik voel mezelf ook altijd meer een maker, dan iemand die alleen bekend is. Via via werd ik ineens op straat gevraagd of ik auditie wilde doen voor een soapserie. Ik was destijds iemand die nog liever op school een schaakdiploma haalde, dan dat hij toneel speelde. Dat zegt veel”, knipoogt hij. “Toen ben ik dat toch gaan doen, omdat ik dat maken van het vak natuurlijk vanuit de filmindustrie van mijn vader en mijn opa al kende.”

Winston deed vervolgens auditie en kreeg de rol, omdat ze volgens Winston vonden dat hij heel natuurlijk speelde. “Dat verbaasde mij helemaal niets, want ik speelde gewoon mezelf, maar dan met een andere tekst. En ik was altijd die belhamel op school die er werd uitgestuurd, dus ja, ik speelde letterlijk mezelf, alleen op televisie noemde ze mij anders. Dat heb ik toch 865 afleveringen gedaan.”

Winston vond de ‘Goudkust-tijd’ heel bijzonder. Hij heeft mooie herinneringen en er werd enorm veel gelachen. Het was voor hem een speeltuin, maar, zegt hij: “Mensen vonden het soms bloedirritant met mij, omdat ik een fotografisch geheugen heb. Dus ik kon onderweg naar de studio mijn teksten leren, terwijl anderen dagen moesten stampen!”

Boyband

In de jaren 90 kwam uit Winstons soaptijd ook boyband ‘4 Fun’ voort, bestaande uit de soapacteurs Jimmy Geduld (GTST), Winston Gerschtanowitz (Goudkust), Michiel de Zeeuw (Goudkust) en Chris Zegers (Onderweg naar Morgen). Winston vertelt daarover: “Ik kreeg al vroeg in mijn soaptijd een relatie met Babette van Veen, die natuurlijk ‘Linda, Roos & Jessica’ deed. In het weekend ging ik veel met die meiden mee. Dan stond ik aan de zijkant van het podium en zag ik hoe zij met de simpelste liedjes hele mensenmassa’s uit hun dak lieten gaan. En ik zag ook wat zij verdienden. Toen dacht ik: ‘Slapen doen we ’s nachts!’.” En zo kwam ‘4 Fun’ op en binnen no-time hadden ze een hit te pakken met ‘Levenslang’. Maar voegt Winston daar lachend aan toe: “Mijn microfoon stond nagenoeg altijd uit hoor!” En: “Chris voelde zichzelf Bono!”

De mannen verdienden destijds goed geld, maar daar is bij Winston niets meer van over. “Ik had toen veel gespaard en kreeg de tip om te investeren in een aandeel van een online bloemenveiling, maar toen was ik het binnen twee weken allemaal kwijt [...] had ik een jaar lang playbackend in al die klote hooischuren gestaan, met latex outfits, met die andere gasten, midden in de nacht thuis komen… en alles was in één jaar weg! Dat was een hele dure les.”

Inmiddels ligt die periode alweer een tijdje achter hem en is Winston één van ’s lands meest bekende presentatoren en is de lijst met televisieprogramma’s die hij op zijn naam heeft staan niet meer bij te houden. En ook in de liefde vergaat het hem als een zonnetje. Hij is al jaren gelukkig met zijn vrouw Renate, met wie hij twee zoons heeft. “Ik vond haar altijd al één van de mooiste vrouwen die ik ooit had gezien”, vertelt hij met lichtjes in zijn ogen. Maar hij moest er wel hard voor werken om haar hart te veroveren. “Ik heb alles erin gegooid en geluld als Brugman. Ik heb haar ook eens ’s nachts meegenomen om door de grachten van Amsterdam te varen. Met lichtjes, hapjes, alles.”

Stilzitten zit niet in Winstons aard. Hard werken hoort bij hem en hij ziet het dan ook nooit als een opgave. “Ik denk nooit: wat is mijn leven toch zwaar. Ik vind mezelf heel menselijk. Anderen vinden mij misschien soms wat hard, maar dat ervaar ik niet.” Helaas breekt het hem wel eens op. Zo slaapt hij heel licht – wat hij wel eens vervelend vindt.

Ook het overlijden van zijn moeder draagt hij nog altijd met zich mee. Dat was voor hem een heftige tijd; Winston was 28 toen zij stierf. “Na twee dagen was ik alweer aan het werk; ik was heel snel weer in het normale leven.” Winston heeft na haar overlijden niet direct diep gerouwd. “Maar wel nog heel lang op de oppervlakte. […] Het is nog steeds een deur die altijd op een kiertje staat. In plaats van het te verwerken, smeer ik het uit.” Zo vertelt hij dat hij de kerstdagen het liefste overslaat, omdat dat een moment is dat je je “heel bewust bent van die ene lege stoel”.

William en Winston kennen elkaar al jaren en hebben nog veel meer met elkaar besproken. Check de video hierboven voor het uitgebreide interview om er achter te komen waar Winston zichzelf over tien jaar ziet!