Derk Bolt denkt Spoorloos nog een jaar te gaan maken

Derk Bolt heeft opnieuw een mooi en spraakmakend seizoen van zijn programma Spoorloos weten te maken, waarin ondanks de vele reisbeperkingen emotionele herenigingen in Colombia, Peru en Griekenland te zien zullen zijn. De presentator geeft in een interview met De Telegraaf toe dat het reizen inmiddels wel zijn tol gaat eisen en hij zijn bijdrage nog een jaar geeft. "Maar ja, wat dan? Ik weet het niet."

"Misschien moet ik het maar eens wat rustiger aan gaan doen, eens een wandeling gaan maken of rozen kweken. Je komt toch tot het besef dat als je dit leven geleid hebt en je denkt aan stoppen je een beslissing moet nemen wat je verder gaat doen. Ga je schrijven, ga je muziek maken, ga je planten verzorgen of de boel verkopen? Ik schuif die keuze nog een beetje voor me uit, misschien wel laf natuurlijk," aldus Bolt.

Zenuwachtig

De presentator merkt dat hij wat ouder wordt. "Ik heb nog steeds de leukste baan van de wereld, en het plezier is er, maar het reizen gaat zo langzamerhand wel een beetje z’n tol eisen van het ouder wordende lijf. Het hoofd kan het nog aan, maar de flexibiliteit van het lichaam wordt minder. Je bent uitgeput na een dag reizen, naast het leuke eraan is het soms wel enerverend. Je hebt soms te maken met zaken waar je na drie, vier dagen zenuwachtig van wordt of ze nog rondkomen. Gelukkig heb ik na al die jaren ook wel het vertrouwen dat dingen onverwacht goed kunnen komen, als je maar op de juiste plek rond blijft hangen komt er vaak wel een aanwijzing. Maar je moet wel met iets thuiskomen en daar kan ik me soms wel druk over maken met mijn verantwoordelijkheidsgevoel. Er moet wel een goed verhaal komen."

Op emoties zal Bolt tijdens de opnames niet gauw, of eigenlijk bijna nooit, betrapt worden. "Ik ben dan druk met andere dingen bezig. Bij de hereniging is alles achter de rug. Dan moet je alleen nog maar zorgen dat het filmtechnisch goed komt. Dat ze elkaar op de juiste plekken ontmoeten en dat de cameraman z’n werk kan doen, dat iedereen op z’n plek zit. Ben dan druk met de organisatie, dat het zo goed en leuk mogelijk verloopt voor beide partijen. Pas als ik het terug zie, krijg ik vaak een brok in m’n keel."