Dit vinden de meiden van K3 van elkaar

Vijf jaar geleden werden Hanne, Marthe en Klaasje dankzij een talentenjacht de nieuwe K3. Inmiddels zijn de zangeressen helemaal aan elkaar gewend en is de samenwerking nog altijd goed. De dames hebben zelfs nooit ruzie.

"We hebben wel eens een meningsverschil. Maar dat gaat meestal over kleine dingen als: wat gaan we aandoen. Echt echt ruzie hebben we in vijf jaar nooit gehad", vertelt Marthe aan het ANP. "We zijn ook zoveel samen dat je misverstanden gelijk moet uitpraten."

Volgens Hanne hebben ze erg mazzel met elkaar gehad. "We hadden dat van tevoren nooit kunnen voorspellen, maar we zijn geen echte ruziemakers. We zijn allemaal van het uitspreken in plaats van dat we kleine dingen gewoon voorbij laten gaan zodat het later hoog kan oplopen."

Heel boos

In hun nieuwe film K3 - Dans van de Farao, die eind dit jaar verschijnt, moeten de dames acteren dat ze ruzie hebben. "We moesten heel boos op elkaar zijn en dingen naar elkaar roepen. Dat was wel lastig omdat we geen voorbeelden hadden. Ik heb nooit op mijn strepen hoeven te staan", zegt Hanne.

Ook Marthe vond het lastig om zich in te leven. "Ik ben het niet gewend en het kwam ook wel even binnen. Maar ik vond het daarom ook juist wel leuk om zoiets te spelen."

Inleven

Voor Klaasje is het vanzelfsprekend dat je als acteur ook scènes speelt die verder van je af staan. "Je bent je als acteur constant aan het inleven in emoties die van je worden gevraagd. Ik denk dan aan een persoonlijke situatie die er los van staat maar me boos en gefrustreerd doet voelen. Zo kom ik vanzelf in de emotie die ik in zo’n ruziescène nodig heb."

De ruzie ontstaat nadat de zangeressen ieder een wens mogen doen bij een wenskat in een Egyptisch museum. Ze wensen alledrie iets anders, maar de wensen blijken vervloekt en dat drijft een wig tussen de dames. In de film wenst Marthe dat ze alles kan kopen, iets wat ze in het echt niet zou doen. "Als kind wel, maar nu zou ik kiezen voor iets minder materieels. Zoals bijvoorbeeld minder ziekten op de wereld."

Schrikken

Ook Hanne zou niet net als in de film de gedachten van mensen of dieren willen kunnen lezen. "Ik zou ervan schrikken als ik steeds andermans gedachten kon lezen. Dat lijkt me in de werkelijkheid maar niets. Ik zou wel kunnen vliegen, dat lijkt me heel tof."

Klaasje zou wel willen dat haar filmwens zou uitkomen. "Ik wens dat je altijd kan blijven wensen. Dat lijkt me wel fijn. Dat zou ik in het echt ook hebben gewenst."