Terug
Reality
17 dec 2024, 19:24
Eva Hermans-Kroot had nog één droom: een eigen boek schrijven. In de dagen voor haar overlijden kreeg ze het eerste exemplaar in handen en werd haar boeklancering naar voren gehaald. Dinsdag is het boek uitgekomen. Wij spreken de schrijfster, Hanneke Mijnster, over deze dubbele dag en haar band met Eva (zie video).
Hanneke wist wie Eva was door het programma Over Mijn Lijk. Een vriendin van de schrijfster bracht haar in contact met de uitgeverij. "We zijn koffie gaan drinken en toen was het meteen beklonken." Het was een bijzondere ontmoeting bij Eva thuis. "Zo schattig; ze was speciaal voor mij naar de bakker gegaan om koek te halen en had bloemen gehaald." Een klik was er ook. "We versterkten elkaar. Twee Brabanders met ADHD, dat knetterde wel. Voor zo'n schrijfproces is het heel fijn als je elkaars taal spreekt."
Tijdens het schrijven leerde Hanneke Eva heel goed kennen. Het boek draait immers om haar leven; hoe het is om met kanker te leven. Ook Eva's dierbaren komen aan het woord. "De mooie woorden die mensen over haar zeiden, raakten haar ook", vertelt Hanneke. "Ik vond het heel fijn dat ze al die woorden gelezen heeft. Telkens gooide ik al een hoofdstuk over de heg en bijna alle keren stuurde ze terug: 'Ik zit al te janken. Ik vind het zo mooi.' Soms moest ze ook heel hard lachen."
Hanneke bewondert hoe Eva vol voor het boek ging. "Ook al was ze ziek, ze was zo'n harde werker. Dan stuurde ik een hoofdstuk om vijf uur en kreeg ik hem om zeven uur terug. Ze werkte zo hard, vond het zo leuk en was zo enthousiast. Ze was zo trots dat we dit aan het maken waren."
Tekst gaat onder video verder.
Emoties
Hanneke had diepgaande gesprekken met Eva. Waar ze soms aan het "schaterlachen" waren, hoorde Hanneke ook verdrietige dingen. "In het begin was het heel leuk en gezellig. Toen ik de stukken uit haar dagboeken ging beschrijven over haar ziekteverloop, merkte ik dat ik zelf huilde tijdens het schrijven. Ik was toen aan haar gehecht."
Het spreken van haar dierbaren was ook niet altijd gemakkelijk. "Het interviewen van haar man vond ik heel fijn, maar ik vond het heel moeilijk om haar moeder te interviewen. Ik beeldde me in: hoe erg is het als je weet dat je kind niet meer beter wordt? Het gesprek met haar zus is ook zo'n mooi gesprek, zij is zo'n wijze, lieve vrouw. Toen ging het steeds meer onder mijn huid zitten."
Boekpresentatie
Afgelopen zondag zou de boekpresentatie zijn, maar vanwege Eva's gezondheid werd deze naar voren gehaald. Hanneke beschrijft deze middag als "een cocktail aan emoties". "Ik was heel blij en trots voor Eva, maar het was ook heel verdrietig, want ik wist dat dit de laatste keer was dat ik haar zou zien. Toen zag ik hoe vermoeid en benauwd ze was."
Dat deed Hanneke veel. "Ik dacht: nu maak je het niet meer mee in de staat van zijn die je zelf zo graag had gewild. We hadden het erover gehad; ze had een spijkerpak met diamantjes erop en helemaal een glittermoment voor zichzelf bedacht. Ze zag er mooi uit, maar het was niet zoals we hem de hele tijd lekker hadden gemaakt naar elkaar. Het was meer beladen dan we visualiseerden."
Tekst gaat hieronder verder
Afscheid
Hanneke nam op de presentatie afscheid van Eva, zonder het te benoemen. "Ik nam mijn moment om nog goed naar haar te kijken en mijn laatste woorden aan haar te geven. Het plan was eigenlijk dat we vandaag langs zouden gaan en een citroen meringue taartje zouden eten..."
Eva overleed zaterdag 30 november 2024 op 26-jarige leeftijd. Hanneke vond steun in de vele berichten die ze toen kreeg. "Ik voelde me daardoor gesterkt. Ik kan me voorstellen dat dat voor Eva's familie net zo is. Als veel mensen een beetje hebben meegekregen wat er speelt en dan iets sturen, verzacht dat wel de allerrauwste randjes. Het was een verbindend moment."
Feestelijk
Vanaf vandaag ligt het boek in de schappen. Een gekke dag, maar het voelt voor Hanneke ook feestelijk. "We hebben hier samen heel hard aan gewerkt, dus dat 'ie er is, vind ik heel leuk. Het voelt heel raar dat ik nu niet met Eva kan jubelen dat we het geflikt hebben. Tijdens de interviews hadden we het vaak over dit moment; dat je hem vasthebt en mensen hem gaan lezen. Dat doe ik nu alleen, zonder haar."
Deel dit artikel
Meld je aan om wekelijks onze nieuwsbrief te ontvangen. Je kan je altijd uitschrijven. Persoonsgegevens worden verwerkt in overeenstemming met de Privacyverklaring van Talpa Network.